SERDAR ÖKTEM

Metallica geçtiğimiz yaz Türkiye'de performansı anlamında muhteşem bir konser verdi.  Başlığı özellikle öyle yazdım, hani hep Metallica İstanbul’u salladı derler ya, bence bu sefer tersiydi. Çünkü seyirci neredeyse tüm parçalarda grupla birlikte söyledi. Grup biraz seyirciye eşlik etti gibi oldu. Konserin özelliği gereği Metallica sadece istek parçalarını çalıyor bu turne boyunca. Bir kere iki albüm arası çok uzadığı  için ve araya bir turne koymak gerekir gibi bir fikirle yola çıkılmış gibi geldi bana bu turne konserleri. Türkiye istek parça çalınmasına alışıktır hani eskiden gazinolarda şarkıcıya mendil parçasına yazılmış istek şarkılar yollanırdı.  Bu turne de biraz ona benzemiş. Doğal olarak istek parçalar biraz da popülerlik kokar. En çok bilinen parçalardan oluşan bir liste, herkesin defalarca dinlediği parçalar olur. Ve konserde çoğu insan müzisyenleri de göremediği için yine ekranlardan izlemek zorunda kaldı. Ayrıca son parçayı seçmek için saha içinde kısa mesaj atılması ve bunu isteyen Metallica klipleri popülerliğin zirveye vurmasıydı ki, onlar gibi bir Heavy Metal grubuna bu yakışmıyor.  Metallica bir dönem bildiğiniz gibi köklerinden kopmakla, yumuşayıp ortalama parçalar yapmakla suçlanmıştı ve bunu da yaşımız büyüyor, gençliğimizle aynı parçaları yapmak mümkün değil diye savunsalar da sonraki albümlerde bakıldı ki, dinleyici kaybediliyor grup eski tarza dönüş yaptı. Ama şimdi heavy metal’in karanlığı bir renk cümbüşü gösterisine ve kısa mesaj gibi son derece halk yalakalığı kokan uygulamalara feda edilmiş ve bu durum Metallica’ya bağladığımız umutlarımızı biraz köreltti, yeni albümden çalınan Lords of Summer’ın da büyük kısmı bu kuşkumuzu katmerledi.           Grup elbette kusursuz denilebilecek bir performans sergiliyor ama her gün ya da iki günde bir konser vermek, hele turnenin son konseri olması şablonu uygulayalım gidelim havasını yarattı gibi geliyor bana. Yeni basçı Robert Trujillo Slayer havalarını artık bırakmış, doğal olarak daha olgun bir grup olan Metallica havasında artık. Bu basçılığını daha çok ortaya koyuyor bence. James Hetfield ise ne kadar iyi bir gitarist ve solist olduğunu bir kez daha gösterdi.  Ancak Metallica’ ya sözüm şu, bırakın ticari yaklaşımları. Buna ihtiyacınız yok.

Lazer gösterileri belki seyirciyi cezbediyor ancak bence metali köklerinden koparıyor, bu denli popülerleşmeye gerek var mı diye sormak zorundayım.  Keşke Metallica bu kadar ticari kokan bir iş yapacağına best of konseri yapsaydı, üstüne  iki üç parça istek alsaydı, belki de konser çok daha zevkli olurdu.

Seyirci parçalara büyük oranda eşlik etti ama bu 50 bin kişilik koro solistin ve grubun duyulmamasına yol açtı. James Hetfield’ de zaten sesiniz benden yüksek çıkıyor diye belirtti. Roger Waters’ın ilk Türkiye konserinde seyirci 2 saat bütün şarkıları aynen böyle söylemişti ama Waters’ın sesini bastıramamıştı, sorun ses düzeninde olmasın!

 

    Gelelim Pentagram’a

   Pentagram güzel çaldı, güzel söyledi, bir de biz duysak çok iyi olacaktı. Backvokal tonlaması berbattı, hiç duyulmadı backvokaller, çok ağır bir bas ve tom tom tonlaması yapılmış her şeyi bastırıyor, böyle bir konserde ön grup olarak sahneye çıkarıyorsunuz bu grubu ve Pentagram bu müzikte Türkiye’nin yüz akıdır, onu neden bu ses düzeniyle çıkarıyorsunuz soruyorum Pozitif’e. Şunu unutmayın Pentagram’ın suçu Türkiye’de doğmaktır, Amerika’da doğsalardı belki günümüzün Metallica’sı onlar olacaktı. Demek ki Türkiye’den çıkışın nasıl olması gerektiği hakkında epey kafa yormamız gerekiyor.  İskandinav gruplarını, Carlos Santana’ yı falan bir düşünün derim. Türkçe parçaların ne kadar başarılı olduğunu bir kez daha gördüm. Daha fazla Türkçe parça lütfen. Hakan’ın kendini bu kadar geriye almasını ise eleştiriyorum. O muhteşem sesini ve gitarını bence daha öne çıkarması gerek. Grubun iç işi elbette müdahale olmaz ama daha önde olmalısın dostum.